Stel, je kan kiezen tussen twee keuzes. De ene keuze brengt je richting, vrijheid en groei. De andere keuze brengt twijfel en stagnatie. Hoe kan het dat je ondanks dat je verlangt naar de uitkomst van de eerste keuze, dat de twijfel je nu gevangen houdt in je huidige positie? En dat je blijft zitten wachten en hopen op betere tijden…
Want jij met je scherpe intellect, je slimme brein en je snelle denken, waarom zijn juist deze keuzes zo lastig voor jou?
De Paradox van Potentieel
Het is een vreemde paradox dat juist de meest succesvolle vrouwen ervaren vaak de grootse moeilijkheden bij het maken van strategische keuzes. Jij behoort waarschijnlijk tot die groep van snelle denkers met scherpe breinen, hoogopgeleid en met een indrukwekkende staat van dienst. Je hebt een status opgebouwd die gepaard gaat met financiële zekerheid en professionele erkenning. Maar juist op het knooppunt in je leven, wanneer je moet kiezen hoe verder te gaan, voel je de last van al die potentiële mogelijkheden.
Deze paradox noem ik de vloek van het overzicht en je intelligentie. De vloek ontstaat doordat je getraind bent om alle scenario’s te analyseren en de consequenties van elke keuze helder voor ogen te hebben. Dit uitgebreide inzicht, hoewel een kracht, kan leiden tot een overdaad aan opties, waarbij het onderscheid tussen ‘goed’, ‘beter’ of ‘best’ vervaagt. De angst om iets waardevols mis te lopen of het verlies van zekerheid en status houdt je gevangen in een cyclus van analyse zonder actie.
Wat dit nog complexer maakt, is dat strategische beslissingen niet alleen je ratio maar ook je intuïtie vragen. Je weet dat de beste keuzes vaak die zijn die vanuit een dieper weten komen, maar tegelijkertijd ben je getraind om alles rationeel te onderbouwen. Deze spanning tussen hoofd en hart, tussen wat logisch lijkt en wat klopt, maakt elke strategische beslissing tot een emotioneel en mentaal strijd.
Een bekende strijd die ik herken. Eén van mijn coaches tijdens mijn carrière in corporate beschreef mij als ‘een wandelend hoofd’. En ze had gelijk ook. Na verdere persoonlijke ontwikkeling en vele cursussen, trajecten en therapieën later kom ik erachter hoe ik mijn brein ook inzette als schild. Om mijn gevoel te kunnen dempen. Nu, door de combinatie van analytische kracht en intuïtieve gevoeligheid, ben ik in staat om bovengemiddeld te zien, horen en voelen. Een onzichtbare, maar onmiskenbare waarde in strategische begeleiding.
Waarom zijn strategische keuzes zo uitdagend
Keuzes maken, zonder nog exact te weten wat het je oplevert, is spannend. Want je gaat loslaten wat je nu hebt en weet niet wat ervoor terugkomt. Verandering betekent het loslaten van het bekende, zonder de zekerheid van wat ervoor terugkomt. De verwachting dat je bij elke strategische beslissing mogelijk iets waardevols misloopt, of zelfs achteruitgaat, is een krachtige rem. Dit is de kern van de paradox van potentieel:
- Je ziet meerdere scenario’s, maar voelt geen helder verschil tussen goed, beter of best.
- De angst dat een keuze nu opties voor later uitsluit.
- Mogelijke directe financiële of emotionele consequenties.
- De druk van de omgeving of het team, die extra gewicht toevoegt aan de beslissing.
De complexiteit wordt verder vergroot door de interactie tussen je ratio en intuïtie. Je brein genereert briljante ideeën, maar kan deze ook weer tenietdoen met belemmerende gedachten. En wanneer de spanning te hoog oploopt, ben je geneigd om je gevoel uit te schakelen, wat de besluitvorming verder vertroebelt.
Strategische beslissingen vereisen moed. Lef om te kiezen en het lef om ergens niet voor te kiezen. Toch zie ik keer op keer mensen vastlopen in analyseverlamming, waarbij twijfel leidt tot stilstand in plaats van beweging. Dit geldt in het bijzonder voor slimme, hoogopgeleide vrouwen met een succesvolle carrière, veel kennis en ervaring en een opgebouwde status met bijbehorende financiële zekerheden. Op het punt in hun leven waar ze voelen dat de huidige situatie niet langer voldoet, maar onzeker zijn over de volgende stap, kan de angst voor het onbekende verlammend werken.
Maar wat doe je dan? Hoe ga je verder? Want doorgaan op de oude weg gaat nu ten koste van je gezondheid, relaties en levensvreugde….